تعریف بازی درمانی
بازی درمانی نوعی روش درمانی است که برای کودکان مورد استفاده قرار می گیرد و در آن کودکان مشکلات و مسایل خود را
در یک سطح خیالی و تصویری به وسیله عروسک ها، گل مجسمه سازی و وسایل دیگر آشکار می نمایند
نوعی از روان درمانی کودکان است که به آنها کمک می کند تجارب،احساسات و مشکلات خویش را به وسیله بازی با عروسک ها،
اسباب بازیها و دیگر وسایل بازی بیان و برون ریزی کنند. این کار با راهنمایی و نظارت درمانگری آموزش دیده انجام می شود
فواید بازی درمانی
به کودکان اجازه می دهد احساسات خود را به صورت کارآمد بیان کنند
-به بزرگسالان اجازه می دهد وارد دنیای کودکان شوند و تساوی قدرت موقتی ایجاد شود
-بازی برای کودکان لذت بخش است و اضطراب آنها را کاهش می دهد
-به کودکان فرصت میدهد تا نقش های جدید را بازی کنند و رویکردهای حل مسئله را آزمایش کنند
-باعث بلوغ تکاملی کودک می شود
-ویژگی سمبلیک بازی باعث می شود کودک با خود فراموش شده اش ارتباط برقرار کند و تجارب حسی حرکتی اولیه را تجربه کند
-به کودک کمک می کند مهارت های اجتماعی مورد نیاز را در موقعیت های مختلف کسب کند
ویژگی های اتاق بازی درمانی
ضد صدا باشد
نور و دمای مناسب داشته باشد
دارای حداقل یک پنجره باشد
کف اتاق پوشش نرم داشته باشد
وجود آینه یکطرفه در صورت امکان
وجود دوربین فیلمبرداری در صورت امکان
محدودیت های بازی درمانی
گینات معتقد است محدودیت ها به چند دلیل باید اعمال شوند
تخلیه هیجانی به کانالهای سمبلیک
انتقال پذیرش، همدلی و احترام به کودک در سراسر درمان
امنیت جسمی و روانی کودکان و درمانگر
محدودیت هایی که کنترل ایگو را قوت می بخشند
محدودیت به دلایل قانونی،اخلاقی و اجتماعی
محدودیت های مالی
فرایند درمان کودک
مرحله ارزیابی مقدماتی
درمان کودک
توجه به مسایل محیطی
مرور نتایج درمانی
درمان کودک
ارتباط با کودک
درخواست از کودک برای گفتن داستانش
قادر ساختن کودک برای گفتن داستانش
حل مسائل
قدرت دادن به کودک
مهارت های مشاوره با کودک
برقراری ارتباط با کودک
مشاهده کودک
شنونده فعال بودن
استفاده از وسایل ارتباطی
مواجهه با مقاومت و انتقال
برخورد با عقاید نامناسب یا خود ویرانگر
کشف انتخابها و اختیارات
تمرین و تجربه رفتارهای جدید
اختتام مشاوره
نویسنده : سیما مستعلی کمیته آموزشی
دیدگاهتان را بنویسید