پیشبینی رفتار آینده

مطالعاتی که همه والدین در باره پیشبینی رفتار آینده نیاز دارند بدانند:  

یکسال در دانشگاه کرنل ، چهار روز در فصل بهار، دانش آموزان را تشویق به خرید گل نرگس نمودند ، قرار بر این بود پول های جمع آوری شده صرف بیماران سرطانی آمریکایی شود. برای خرید بیشتر ، دسترسی به گل های نرکش راحت بود، در فضای باز مملو از این گل ها بود ف به گونه ای که نمی شد قیمت بالاتر فروخت. دانش آموزان از اهداف برنامه مطلع بودند.

از یک ماه قبل که گل ها آماده می شدند. پژوهشگران از 251 دانش آموز پرسیدند آیا قصد خرید گل دارند؟ اگر جواب آن ها مثبت بود . از آن ها پرسیده می شد چه تعداد ممکن است گل خریداری نمایند؟  سه روز بعد از خرید از همان دانش آموزان پرسیدند که چه تعداد گل خریداری نمودند.

مهمترین یافته ها پیرامون پیشبینی رفتار

قبل از خرید گل، 83 درصد از دانش آموزان گفته بودند 2 شاخه گل خواهند خرید. بطور جالبی،  حتی فکر می کردند که تعداد بیشتری نسبت به دوستانشان گل خواهند خرید.

بعد از اجرای برنامه و خرید، زمانی که پژو هشگران از گروه دانش اموزان تعدا خرید گل توسط آنان را پرسیدند، دریافتند که آن ها فقط یک شاخه گل خریداری نموده اند. دانش آموزان تعدا کمتری گل نسبت به آنچه پیش بینی کرده بودند خریداری نمودند.

چرا ما آنطور که باید نمی توانیم رفتارمان را در آینده پیش بینی نماییم؟

امکان دارد موقع پیش بینی آنچه در آینده رخ می دهد، خودمان و موقعیت را رویایی تر فرض کنیم. اما بعید است که بطور دقیق مشکلات و تلاش هایی را که باید برای رسیدن به اهدافمان باید انجام دهیم را در نظر بگیریم.

بدین معنی که دانش آموزان مورد بررسی ممکن است قصد و نیت خوبی برای انجام این کار داشتند، اما ممکن است همیشه این قصد و نیت عملی نشود.

تحقیقات مرتبط با پیشبینی رفتار آینده

تحقیقات دیگر تأیید کرده‌اند که افراد در پیش‌بینی رفتارهای آینده، به‌ویژه رفتارهایی که ما را شادتر می‌کنند، بسیار بد هستند. شواهد حاکی از آن است که برای پیش بینی دقیق، باید میانگین یک گروه را در نظر بگیریم. نظرسنجی از یک گروه و گرفتن میانگین به کاهش سوگیری های خودخواهانه کمک می کند و موارد پرت شدید را حذف می کند.

از نظر کمک به تبدیل نیات خوب به عمل، به نظر می رسد ایجاد یک محیط سازنده برای تغییر رفتار، یک تکنیک قدرتمند است. این به معنای به حداقل رساندن حواس‌پرتی‌های احتمالی برای اهمال‌کاری، افزایش استقلال و بهره‌گیری از انگیزه درونی با شوخ طیعی، تسلط بر کار با ایجاد هدف است. همه اینها به افزایش تغییرات مثبت کمک می کنند.

پیامدهایی برای والدین

بنابراین اگر دانش‌آموزان در پیشبینی رفتار آینده‌ شان خیلی خوب نیستند، چگونه می‌توانیم به بهترین وجه از دانش‌آموزان در تحصیلشان حمایت کنیم، به خصوص وقتی که با بزرگ‌تر شدن، مستقل بودن در یادگیری مهم‌تر است؟ علاوه بر پیش‌بینی‌های آینده با کمی چاشنی ، مهم است که به یاد داشته باشید که این پیش‌بینی‌های ناموفق لزوماً ناشی از دروغگویی دانش‌آموزان نیست – در این مطالعه، دانش‌آموزان واقعاً معتقد بودند که تعداد زیادی گل نرگس می‌خرند.

به نظر می رسد مهم است که انرژی فرزند  خود را در حین برنامه ریزی با موانعی که ممکن است با آن روبرو شوند و چگونه بر آنها غلبه کنند، مهار کنید. صحبت در مورد آنچه ممکن است اشتباه باشد منفی نیست، تا زمانی که با بحث سازنده در مورد اینکه در چنین احتمالی چه باید کرد، پیگیری شود. این مدل “اگر این کار را انجام دهم آن گاه خواهم توانست” یک راهبرد ظریف و در عین حال قدرتمند برای کمک به تبدیل نیت خوب به رفتار واقعی است.

نویسنده دکتر فاطمه امام قلی وند